Ladaco

W 2020 roku po raz ostatni rozważałem wybór kroju pisma dla programisty. Wówczas moim wyborem był krój Iosevka Slab . Obecnie Iosevka doczekała się już wersji 33.2.2 (poprzednio 3.7.1), ale jednocześnie przestała być moją podstawową czcionką (trzymajmy się tego terminu). Nie oznacza to, że przestałem lubić kroje smukłe - wprost przeciwnie. Za to pojawiła się konkurencja. Resumé Dla tych, którym nie chce się przebijać przez poprzednie wpisy - co jakiś czas dokumentuję, jakiego kroju aktualnie używam w edytorach tekstowych czy środowiskach programistycznych. Tak się składa, że estetyka literek ma dla mnie duże znaczenie, więc okresowo szukam ideału. Wypróbowałem mnóstwo polecanych krojów w rodzaju JetBrains Mono , Iosevka , Cascadia Code , Envy Code R , Roboto , DejaVu Sans Mono , Inconsolata , Fira Code , Source Code Pro , Tanohe , Input Mono , Victor Mono czy Consolas . Mam wrażenie, że każdy ważniejszy krój typu monospaced przewinął mi się przez dysk. Dlaczego, moim zdaniem, d...

Po ostatnich przebojach z firmą Adobe i jej podejściem do klienta, przez ponad tydzień używałem do grafiki rastrowej wyłącznie programu Affinity Photo 2 . Chociaż jestem wielbicielem Affinity Designera i od dawna nawet już nie instaluję Corel Draw , to w przypadku grafiki rastrowej miałem pewne opory. Photoshopa znam dość dobrze od bardzo wielu lat, wiele rzeczy robię intuicyjnie, nawet o tym nie myśląc (np. wypełnianie, zaznaczanie, praca na maskach, klonowanie czy stosowanie pędzla korygującego). Zmiana wielkości pędzla, przywracanie standardowych kolorów czarnego i białego - takie rzeczy po prostu "dzieją się same", kiedy pracuję nad jakimś retuszem na przykład. Dokładnie wiem też, jakie narzędzia mam do dyspozycji i kiedy które z nich najlepiej mi się sprawdzi, więc nie tracę czasu na niepotrzebne eksperymenty. Mając więc zwykle do wyboru: szybka praca znanym narzędziem lub poznawanie nowego, zwykle wybierałem pierwszą ścieżkę... Ktoś może zapytać, po co mi w takim ...