Ladaco

Dzisiaj będzie trochę sprzętowo, hermetycznie i narzekalsko, ale taki mam aktualnie nastrój, więc cóż poradzić. Od pół roku używam RødeCastera Pro i chociaż początkowo uległem ogólnej fascynacji tym urządzeniem i wierze w dbałość firmy o jego rozwój, to obecnie nie jestem już tak optymistycznie nastawiony... Od samego początku miałem problem z podpięciem urządzenia do komputera z pośrednictwem sterownika ASIO, wymaganego np. przez Studio One czy Cubase'a . Røde dostarcza wyłącznie sterownik w wersji beta , który obecnie najzwyczajniej w świecie nie działa - sprawdzałem na dwóch różnych komputerach. To martwiło mnie początkowo mniej, bo akurat nie planowałem wielościeżkowego zapisu do komputera, ograniczając się do rejestracji na karcie SD, ale... No właśnie. W lipcu moja wiara w solidność RødeCastera zachwiała się i to mocno. RødeCaster kilkukrotnie po prostu przerwał nagrywanie w trakcie, informując o tym fakcie wyłącznie cichym komunikatem na ekranie. Efekt? Stracone

Przez dłuższy czas wydawało mi się, że sprawę adaptacji akustycznej domowego studia mam zakończoną. 8 wiszących paneli z wełny mineralnej plus jeden panel ruchomy i dywan - dawało to całkiem niezły efekt. Jednak, jak to się mawia, apetyt rośnie w miarę jedzenia. Kiedy ostatnio nagrywałem audiobooka w kompletnie cichym domu, zacząłem słyszeć delikatny rezonans przy niektórych słowach. Śledztwo wykazało, że winne jest okno, które do tej pory miałem zasłonięte co najwyżej roletką. Nie ma innej rady, trzeba postawić na zasłonę. Karnisze Pierwszym krokiem był zakup karnisza, bo do tej pory nie montowaliśmy nigdzie w mieszkaniu firanek ani zasłon i okno było pozbawione podobnego wynalazku. Wprawdzie przemknęło mi przez głowę, by karnisz zrobić samodzielnie, ale szybkie podliczenie kosztów wykazało, że jest to po prostu nieopłacalne - gotowy karnisz to 50-60zł. Przy okazji przemyślałem sprawę zasłony na drzwiach - do tej pory wisiał na nich koc. Postanowiłem zmienić tę prowizoryczną k

Pozwolę sobie zacytować fragment ze strony Organizatora : 20 października zakończyły się przesłuchania finałowe XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Siedemnastoosobowe, międzynarodowe jury pod przewodnictwem prof. Katarzyny Popowej-Zydroń przyznało następujące nagrody. Zwycięzca, Bruce (Xiaoyu) Liu, fot: Darek Golik/NIFC Nagrody główne: I nagroda – Pan Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada II nagroda ex aequo – Pan Alexander Gadjiev, Włochy/Słowenia II nagroda ex aequo – Pan Kyohei Sorita, Japonia III nagroda – Pan Martin Garcia Garcia, Hiszpania IV nagroda ex aequo – Pani Aimi Kobayashi, Japonia IV nagroda ex aequo – Pan Jakub Kuszlik, Polska V nagroda – Pani Leonora Armellini, Włochy VI nagroda – Pan J J Jun Li Bui, Kanada Nagrody specjalne: Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków – Pan Jakub Kuszlik, Polska Nagroda Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu – Pan Martin Garcia Garcia, Hiszpania Nagroda Krystian

Czytam i słucham o podcastach, aż wzięło mnie na próbę jakiegoś statystycznego ujęcia sytuacji przynajmniej na polskim rynku. Szkoda bowiem nie wykorzystać bardzo dobrego źródła informacji, jaką jest katalog https://www.podkasty.info/ . Zapewne nie ma tam wszystkich podcastów, ale jest ich sporo - ostatni numer katalogowy, jaki był dostępny w momencie, kiedy przeprowadzałem analizę, wynosił 8458. Z czego ta analiza? Pobrałem pliki RSS wszystkich obecnych w katalogu podcastów (o ile taki plik dało się pobrać), zatem już na początku trzeba poczynić założenie, że analiza dotyczy "klasycznych podcastów", czyli takich, które RSS posiadają i jest on publicznie znany. Drugie założenie nie jest już takie oczywiste - w katalogu znajdują się wpisy, które dotyczą podcastów, których RSS jest nieosiągalny (próba pobrania go kończy się błędem). Ostatecznie udało mi się pobrać pełne dane RSS 6147 podcastów - dane tylu podcastów są aktywne i można ich posłuchać. Podcasty i podcasty

Co tam, słuchacie pianistów? Wczoraj ogłoszono uczestników finałowej fazy XVIII Konkursu Chopinowskiego, czyli tych, którzy przetrwali etap III. Leonora Armellini, foto: Wojciech Grzędziński/NIFC Oto lista dwunastu pianistek i pianistów, w tym dwóch Polaków: Leonora Armellini J J Jun Li Bui Alexander Gadjiev Martin Garcia Garcia Eva Gevorgyan Aimi Kobayashi Jakub Kuszlik Hyuk Lee Bruce (Xiaoyu) Liu Kamil Pacholec Hao Rao Kyohei Sorita Ja kibicuję Evie Gevorgyan, ale w sumie tak minimalnie, bo każdy uczestnik wypadł do tej pory dobrze i trudno wskazać jednoznacznego faworyta (oczywiście pomijam zdanie ekspertów, typujących Bruce'a (Xiaoyu) Liu). Pożyjemy, zobaczymy, został tydzień. Zatem odbiorniki w garść i słuchamy!

No, właśnie, że nie znacie. A przynajmniej tak sobie założył Disney , produkując nową wersję klasycznego "Kevina", aż chciałoby się powiedzieć: na miarę naszych czasów. Tylko, kiedy sobie obejrzałem zwiastun, to znów pomyślałem, że to jednak kiepskie czasy... Oceny pod zwiastunem mówią same za siebie. 15 tysięcy łapek w górę, za to w dół - 57 tysięcy. I osobiście jedną łapkę w dół dołożyłem sam, bo to tylko i wyłącznie odcinanie kuponów i skok na kasę. Fabuła (sądząc ze zwiastuna, oczywiście) jest identyczna jak 31 lat temu, tylko główny bohater nie ma nic z początkowej bezradności Kevina i, oględnie mówiąc, raczej słabo wzbudza sympatię. Przestępcy, mający okraść dom Maksa (jak ma na imię nowy Kevin), też sympatii nie wzbudzają - no, ale to już może za duże interpretacje na tym etapie, bo w końcu zwiastun trwa niecałe dwie minuty. A Wy co na to? Aż dziwne, że z takim nastawieniem Disney nie nakręcił na nowo całej "starej" trylogii "Gwiezdnych wojen"

O tej książce dowiedziałem się przypadkowo, z kanału Miecia (swoją drogą, Mieciu jest chyba jedyną znaną mi osobą, dla której przeklinanie jest tak naturalne, że mnie nie razi - a generalnie nie cierpię wulgaryzmów). No, ale to nie o Mieciu, tylko książce. A ta wydała mi się na tyle interesująca, ze zamówiłem dla Perełki, która ostatnio miała bardzo dużo frajdy z tego, że dostała (na życzenie) plastikowego kościotrupa, zwanego teraz swojsko Kostek. I okazało się, że to strzał w dziesiątkę. Książka bowiem w sposób swobodny i niezobowiązujący przedstawia chyba wszystko, związane nie tylko z anatomią, ale i fizjologią człowieka - od poczęcia aż po śmierć. Oczywiście, nie jest to podręcznik biologii, ale póki co nie odkryłem żadnych rażących błędów - co w sumie nie dziwi, bo autor jest lekarzem, więc (jak zakładam) zna się na temacie lepiej ode mnie. Dla dziecka "Twoja anatomia" jest interesująca także dlatego, że są tu działy z odpowiedziami na pytania, zadawane przez mło

Tak, jestem fanem wiedźmińskiego uniwersum, stworzonego już nie tylko przez Andrzeja Sapkowskiego, ale i serial oraz... gry CD Projektu . Choć długo się broniłem wyjść poza książki, bo wydawało mi się, że wszystko inne będzie dużo, dużo gorsze - a film Marka Brodzkiego z 2001 roku tylko potwierdził moje obawy. Dzisiaj patrzę na niego wprawdzie łaskawiej, bo to jak ze wspomnieniami - po prostu pamiętam, że byłem wtedy młody i piękny (ha, ha). Gry przekonały mnie bardziej, a już "Wiedźmin III" z dodatkami to naprawdę było spełnienie marzeń - do ciekawej historii doszła spora interakcja i REWELACYJNA muzyka. Potem był film amatorski (ale tylko z nazwy, bo jakością przeskakiwał "Wiedźmina" z Żebrowskim o klasę przynajmniej). No i serial z Henrym Cavillem. Dobry serial, uważam ( dopisek po premierze drugiego sezonu: dobry będzie chyba tylko pierwszy sezon... ). Do tego mamy oczywiście komiksy, historie pisane przez fanów i tak dalej, i tak dalej - świat ten zdaje

W dzisiejszym wpisie chciałbym rozreklamować stronę https://www.podkasty.info , która jest chyba największym katalogiem polskich (czy polskojęzycznych) podcastów. Wcześniej korzystałem z https://www.podchaser.com lub http://polskiepodcasty.pl , jednak https://www.podkasty.info wydaje się być najbardziej kompletnym rozwiązaniem. Co ciekawe, nawet mój podcast figuruje w tym katalogu (i to nie ja go dodałem) - jak zatem widać, można tam znaleźć kanały prawdziwie niszowe. Oprócz tego, że katalog pomaga wyszukać podcasty na zadane tematy (należące do określonych kategorii), może być też źródłem ciekawych danych statystycznych. Autorzy dbają o aktualność danych i np. podcasty, których odcinki są już niedostępne (nie można ich posłuchać), są z katalogu usuwane. Dlatego - mimo że mój podcast ma numer katalogowy 8452, to aktywnych podcastów jest według katalogu 6779. W ogóle, jeśli kogoś interesują statystyki, to polecam zasubskrybować kanał Podkasting w Polsce Borysa Kozielskiego (

Trzeba przyznać, że zimną jesień mamy tego roku. Ładną, słoneczną (noo...), ale zimną. Tak że do lasu, to w polarku już albo i w wiatrówce. Niestety, z liściami jest coraz gorzej - coraz trudniej znaleźć idealne okazy, bez plamek, nadżerek i innych skaz. Grzybów też nie widać, pewnie za zimno, albo i wyzbierane, bo las gromadnie (i coraz gromadniej) odwiedzany przez (coraz liczniejszych) mieszkańców (coraz liczniejszych) osiedli. Ot, jesień... Przysłona : f/1.8, Czas : 1/210 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/125 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/28000 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/2900 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/1000 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/550 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/125 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/125 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/850 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f

Dzisiaj opowiem Wam o książce, którą ogromnie lubiłem w dzieciństwie, a która obecnie bardzo podoba się Perełce. Są to tytułowe "Opowieści z Bajkolandii" Zbigniewa Żakiewicza, wydanie z 1984 roku z ilustracjami Jadwigi Okrassy (co nie jest bez znaczenia, bo wiem szata graficzna jest dość specyficzna). Rzecz dzisiaj jest do dostania wyłącznie z drugiej ręki, nie znalazłem bowiem żadnych śladów ewentualnych wznowień, co - znając treść - jakoś mnie nie dziwi. Bo musicie wiedzieć, że to nie są takie sobie zwykłe opowiastki o śmiesznych stworkach, w sam raz dla dzieci. Niektóre z nich są zabawne same z siebie, np. o jamniku Jeremiaszu, inne są zaskakująco refleksyjne ("Cygańskie srebro"), inne - radośnie abstrakcyjne ("Pan Tip Top"). Opowieść o Niczyporku, który jest wyśmiewany przez inne dzieci, kontrastuje z moralizatorską bajką o łakomym Utopcu. Nie jest to seria spójnych historii na jeden temat, raczej niczym niepowiązane opowiastki w różnych klimatac

No i stało się, dzisiaj rano pierwszy przymrozek po lecie - chcąc jechać na zakupy, musiałem "oskrobać" przednią szybę. Ech, prędko to poszło! Ale nie ma tego złego - po obiedzie odkurzyłem aparat, podładowałem akumulator i pogalopowałem do lasu sprawdzić, czy w kolorach też już jest jesiennie. No i może jeszcze nie do końca jest złoto-czerwono, jednak coś tam już widać: Przysłona : f/1.8, Czas : 1/125 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/900 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/125 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/340 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/480 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/550 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/600 sec, Ogniskowa : 50,0 mm Przysłona : f/1.8, Czas : 1/800 sec, Ogniskowa : 50,0 mm

Wczoraj wpadła mi w ręce całkiem fajna, nowa wersja wtyczki usuwającej pogłos z nagrania , DeVerberate 3 . Chciałem porównać jej wersję testową z innymi narzędziami tego typu, które posiadam: SPL DeVerb Pro , iZotope RX8 czy ERA4 Reverb Remover . Porównanie ze starszymi wersjami wypadło bardzo korzystnie dla DeVerberate , jednak np. ERA4 ma obecnie pakiet już z numerkiem 6. Postanowiłem zainstalować sobie wersję testową, by sprawdzić, czy może tu również dokonał się postęp jak przy przejściu z DeVerberate 2 na DeVerberate 3 . No i tu dochodzę do największego problemu. Bo okazuje się, że przez te dwa lata firma Accusonus zapatrzyła się chyba w Adobe i wprowadziła model subskrypcyjny. Wprawdzie nie jest aż tak tragicznie i wersje "wiecznolicencyjne" też są dostępne, jednak... nie do końca. Okazuje się bowiem, że jeśli chcemy zainstalować wersję testową, to przy pierwszym uruchomieniu musimy dokonać aktywacji. A zrobić to można tylko w modelu subskrypcyjnym - to znaczy

Wczoraj znalazłem coś bardzo inspirującego - kanał YT człowieka, który buduje dioramy opuszczonych miejsc, by nakręcić w nich krótkie ujęcia filmowe. Nie ma tych filmików na razie dużo, ale tym bardziej warto im się przyjrzeć. Po pierwsze, warto zobaczyć w ogóle efekty - są bardzo ciekawe, głównie ze względu na pracę światła i wygenerowany dym. I chociaż dioramy nie są na tyle precyzyjne, by faktycznie uwierzyć, że oglądamy prawdziwe wnętrza, to i tak robią duże wrażenie. Sama budowa także jest przedstawiana "od kuchni", czyli mamy cięcie elementów, klejenie ich (gdzież bylibyśmy, gdyby nie pistolety do kleju na gorąco?), malowanie, postarzanie. Wszystko musi być wykonane bardzo starannie, bo będzie filmowane w powiększeniu, więc niedoróbki rzucą się w oczy. Autor używa często jakichś gotowych mebelków (nie klei wszystkiego sam) i w sumie się zastanawiam, czy to są zabawki, czy jakieś modele 3D czy jeszcze coś innego (jeszcze nie przejrzałem od A do Z wszystkich filmikó

Dzisiaj krótko i treściwie, bo natknąłem się na interesujący serwis o nazwie Podchaser . Jest to coś w rodzaju agregatu rozmaitych podcastów, działającego w przeglądarce internetowej. Dla mnie, jako programisty, ciekawy jest dodatkowo fakt, że serwis udostępnia interfejs programowy, więc można z zasobów Podchasera korzystać także w swoich aplikacjach. Tego robić akurat na razie nie będę, ale perspektywa jest interesująca. Po co w ogóle czegoś takiego używać? Ano do znalezienia czegoś ciekawego do słuchania na przykład. Wpisujemy do wyszukiwarki jakieś słowo kluczowe i po chwili mamy znalezione pasujące podcasty czy twórców. Wyszukiwarka to jednak nie wszystko - możemy też, naturalnie, posłuchać wybranych odcinków, przeczytać notki do nich dodane, przejrzeć informacje o twórcy (czy twórcach). Jeśli założymy (bezpłatne) konto, możemy też tworzyć swoje listy ulubionych audycji czy pisać do nich recenzje lub oceniać poszczególne epizody. Wyszukiwanie po słowach kluczowych to wygodn

Właśnie dopiero co skończyłem konsultacje z kolejnym trenerem głosu i jestem troszkę podbudowany. Bo, naturalnie, rzeczy do poprawy ciągle trochę jest, ale zasadniczo dużo więcej rzeczy jest już całkiem nieźle. Cieszy mnie to o tyle, że faktycznie ćwiczenia i praktyka robią swoje. A przede wszystkim - świadomość, jakie błędy się popełnia. I z tym ostatnim mam pewien problem - nie tyle taki, że nie słyszę, tylko słyszę aż za dobrze. Za dobrze, bo nie tylko u siebie, co rodzi niezdrową chęć poprawiania bliźnich w ich mówieniu, jakbym nagle stał się jakąś wyrocznią, bo nagrywam podcast i amatorskie audiobooki. Na szczęście pozwalam sobie poprawiać (ale i to nie zawsze) tylko Perełkę, w myśl staropolskiej zasady, że "czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał". Innym uwagi staram się nie zwracać. Wierzcie mi, że bardzo to irytuje - nie tyle te błędy, co właśnie przyłapywanie się na chęci poprawiania. Ale wracając do meritum - to, co najpilniejsze do poprawy, to wymaw

Na tę książkę trochę się naczekałem, bo prawie miesiąc, ale w końcu doszła. Mam egzemplarz z niebieskim autografem (jak wspomniała Autorka, tylko 10% autografów było niebieskich, więc ma to posmak pewnej elitarności, a co!) i muszę przyznać, że po lekturze mam nieco mieszane uczucia. Ale książka wcale nie jest słaba. Tylko jest jej... mało. Nudne rzeczy obowiązkowe Zanim jednak o treści, to kilka słów należy się formie. Książka ma format zbliżony do B5, więc jest "średnio duża" i przyznam, że z jednej strony stanowi to jej zaletę (bo wygodnie się czyta i zmieści się w niewielkim regale), ale z drugiej to spora wada. Bo to książka z grafiką. Z obrazami. Ze zdjęciami. Gdzie obraz gra - a może powinien grać? - bardzo ważną rolę. Edytorsko znalazłem dwa, trzy potknięcia - najbardziej zakłuło mnie w oczy "reference f oto", więc generalnie jak na ponad dwustustronicową publikację nie jest źle. Do jakości wydania nie mam zastrzeżeń innych, niż lekkie spranie kolorów

Pierwszy października już za nami. Wystarczył jeden dzień, żeby moja skrzynka e-mailowa została zasypana wiadomościami o porażająco świetnych okazjach zakupu rzeczy najróżniejszych. Oczywiście, wszystko to w entuzjastycznym tonie jesiennych wyprzedaży, czyszczenia magazynów przed Bożym Narodzeniem, pozbywania się letnich zapasów i w ogóle. Dodam tylko, że nie chodzi absolutnie o odzież - tylko o oprogramowanie i sprzęt audio. Rzecz jasna, najwięcej jest okazji "na ostatnią chwilę". Kup, bo za trzy dni koniec promocji! Kup, tylko w październiku! Kup, zanim skończą się zapasy! Za chwilę koniec wyprzedaży! Prędzej, dodawaj do koszyka, bo w połowie miesiąca cena podskoczy! I tak dalej, i tak dalej. No, niby to nic nowego, ale już dawno nie było takiego wysypu ofert jednego dnia! Na to wszystko nałożyły się jeszcze wyprzedaże z okazji "Dni podcastów", więc promocje na mikrofony, słuchawki, przewody, oprogramowanie, rejestratory i tym podobne akcesoria. Po prostu ni

Dzisiaj będzie nieco mnie optymistycznie o podcastingu, zwłaszcza polskim. Troszkę już poznałem temat od obu stron - i jako odbiorca, i jako nadawca. I chociaż nadal podtrzymuję zdanie, że podcasty to świetna rzecz i bardzo wiele kanałów jest fantastycznych (a pewnie jeszcze wielu nie odkryłem), to jednak nie sposób nie zauważyć, że to nieco dziwne poletko ludzkiej działalności. Z jednej strony widać wyraźną presję na wciąganie ludzi do podcastowania. Każdy (w tym także ja, oczywiście) jest mamiony tym, jak łatwo jest założyć własny podcast, nagrać pierwsze odcinki i poczuć się jak nie przymierzając radiowy reporter. I to z grubsza jest prawda - założenie podcastu w jednym z darmowych serwisów, takich jak https://anchor.fm/ , to kwestia kilku kliknięć, wypełnienia kilku pól i dodania obrazka. Nagrywać da się w obecnych czasach nawet smartfonem (choć nie polecam), ale i mikrofony na USB nie są wcale drogie, za to do kupienia w każdym większym markecie z działem elektronicznym. Wystar