Ladaco

Autor ilustracji: Harry Clarke, 1919 Postanowiłem niedawno przeprowadzić pewne testy związane z nagrywaniem głosu i jego obróbką. Początkowo chciałem też porównywać posiadane mikrofony pod kątem ich przydatności w tym właśnie celu, ale ostatecznie stanęło na tym, że... nagrałem audiobooka. Krótkiego, bo krótkiego, w końcu to tylko opowiadanie, ale może ktoś nie zna, a chce poznać. Zapraszam do słuchania i komentowania - od razu jednak zastrzegam, że wiem, że mój głos do czytania nadaje się raczej średnio :) Autorzy najróżniejsi - Pojedyncze by GadesLector

Tło historyczne Trafiłem niedawno na youtubowy kanał Arkadiusza Lubaszki i odżył mój sentyment do "małego" Atari - wszystko za sprawą "Gramy na gazie", gdzie Larek i RetroBorsuk grają w stare gry na "atarynkę". W tym miejscu gorąco polecam miłośnikom Atari ten kanał - bo to, że panowie grają, to jedno, ale jak i co przy tym opowiadają, to ogromna wartość dodana. Można się w ten sposób dowiedzieć mnóstwa rzeczy, których zwyczajnie nie można się było skąd dowiedzieć w czasach świetności maszyn ośmiobitowych. Do sedna jednak. Po obejrzeniu jednego czy dwóch odcinków "Gramy na gazie" YouTube zaczął mi podpowiadać filmiki z gier, a wśród nich czołówkę z gry Lasermania . Miałem zawsze słabość do muzyki z tej gry, więc sobie - przez sentyment - włączyłem. No i jak to u mnie, nie skończyło się na posłuchaniu - musiałem wpaść na pomysł. Pomysłem tym, jak się może już niektórzy domyślają, było nagranie coverów "laserowych" utworów.

Perełka "zastrzeliła" mnie dziś informacją, że Mama obiecała jej wyjazd do Hiszpanii. Bo w Hiszpanii jest fajnie, jest słonecznie i w ogóle świetnie. - Ale ja nic nie wiem! - oburzam się. - Czy ja też pojadę? - Tak, nic się nie martw - pociesza mnie Perełka - zabierzemy cię. Trochę udobruchany pytam: - A czy Ty wiesz, jak na ciebie będą mówić Hiszpanie? - Jak? - Będziesz "señorita Margarita"! Perełka uderza w głośny śmiech i powtarza parę razy na głos swoje hiszpańskie miano. W końcu pyta: - A Mama jak się będzie nazywać? - Pewnie "señora Juana" albo "señora Juanita" - wzywam na pomoc moją śladową znajomość hiszpańskiego. - A ty? - Ja będę "señor Conrado"! - mówię z dumą. - Konrado-babado, masz najgorsze imię - śmieje się Perełka. - Dlaczego najgorsze? "El nombre es hermoso"! - przypominam sobie cytat z serialu Zorro. Perełka jest strapiona: - Co powiedziałeś? - To po hiszpańsku znaczy "To imię jest piękn

Nie udało się dotrzeć do ogrodu botanicznego, więc pozostał własny ogródek. Dzisiaj zatem nieco mniejsza dawka rodzimych kwiatków, za to sfotografowanych innym obiektywem i skadrowanych do kwadratu.

Dzisiaj nieco kwiatków spoza własnego ogródka - w końcu święta i trzeba się ruszać z domu! Jeśli się uda jutrzejsza wyprawa do ogrodu botanicznego we Wrocławiu, kolorowych zdjęć jeszcze przybędzie, więc już się bójcie.

Zima się nie poddaje i po kilku dniach ciepła zafundowała nam kilka zimna. Na szczęście kwiaty również się nie poddają i barwią trawnik: Jako bonus takie ni to zdjęcie, ni to malunek:

Chciałbym Wam przedstawić dzisiaj zespół młody zespół, który... no, powiedzmy, że przekonał mnie do siebie. Jak może wiecie albo i nie wiecie, jestem stałym czytelnikiem Estrady i Studia . Można tam poczytać między innymi wywiady z młodymi wykonawcami, którzy publikują swoje produkcje i dają koncerty, trafiając do odbiorców mimo tego, że nie mają podpisanych milionowych kontraktów z wielkimi wytwórniami. Zawsze wywiady są bardzo interesujące i dają możliwość lepszego poznania artystów, których - przyznam szczerze - sam bym nigdy nie wytropił pewnie. Wywiady wywiadami, ale najważniejsze, że zwykle - gdy jakiś wykonawca szczególnie mnie zaciekawi - sięgam od razu po Spotify i przesłuchuję sobie jego twórczość. No, przynajmniej częściowo i wybiórczo, bo zwykle kończy się na dwóch czy trzech utworach. W przypadku Rebeki było tak, że przeczytałem wywiad i pomyślałem, że warto byłoby posłuchać tej muzyki. No i włączyłem sobie najpierw Post Dreams . Dwa albumy dalej zdałem sobie

Niedziela palmowa na szczęście przywróciła słońce na niebo, więc można było wybrać się na specjalnie zorganizowany kiermasz wielkanocny. A tam, jak to na kiermaszu, można się było obkupić przed Wielkanocą. Oprócz tego było kilka miejsc "robót ręcznych" - lepienie kurczaczków z plasteliny, przygotowanie "ogrodu w słoju", malowanie twarzy czy kącik malowania balonika. A wszystko to w miejscowym "domu ceramiki", gdzie na przykład chodzą na zajęcia przedszkolaki. Jako bonus zdjęcie osiołka, który jest nieco zaskoczony sporą frekwencją na kiermaszu: