Ladaco

Chciałbym zająć się dzisiaj techniką, służącą do tworzenia tak zwanych “planetek”. W sieci są one dosyć popularne i wyglądają mniej więcej tak: Sam efekt jest w miarę prosty do uzyskania, dlatego pozwolę sobie go tutaj zaprezentować – wykorzystam Photoshopa , ale da się taki efekt uzyskać także w GIMPie – wykonywane kroki są identyczne, jedynie ostateczny filtr (efekt) nosi inną nazwę. Do rzeczy jednak. Materiał wejściowy Aby myśleć o zrobieniu “planetki”, należy najpierw przygotować odpowiednie zdjęcie. Od tego elementu zależy, czy cały proces będzie prosty, czy też trzeba będzie sporo poprawiać w samym programie. Najlepszym materiałem są panoramy 360 stopni – dobrze wykonana panorama praktycznie nie wymaga obróbki poza zastosowaniem trzech kroków procedury. Inne zdjęcia należy najpierw dostosować. Chodzi przede wszystkim o to, by zdjęcie: było idealnie poziome nie miało dużych różnic jasności/nasycenia między prawym a lewym bokiem – zostaną one złączone i od dopasowania zależy,...

Jednym z najbardziej kluczowych elementów technicznej jakości zdjęcia jest poprawna ekspozycja. Ale co to znaczy prawidłowo naświetlić fotografowaną scenę? Na pewno każdy, kto choć kilka razy spróbował robić zdjęcia, spotkał się z sytuacją, gdy zdjęcie było "za ciemne" lub "za jasne". W pierwszym wypadku ciemne elementy (np. cienie) były zwyczajnie czarne. W drugim - jasne elementy wypadły wprost jako białe. Mówimy wówczas, że mamy do czynienia z niedoświetleniem (za mało światła padło na matrycę aparatu) lub prześwietleniem (światła wpadło zdecydowanie za dużo). O prześwietleniu i niedoświetleniu współczesne aparaty potrafią od razu informować użytkownika - zazwyczaj takie obszary "migają" podczas wyświetlania zdjęcia na ekranie aparatu. Nic nie miga, wszystko gra? Jeśli aparat nie raportuje żadnych prześwietlonych czy niedoświetlonych miejsc, czy oznacza to już prawidłową ekspozycję? W zasadzie można by tak stwierdzić, jednak prawdziwą odpowiedź dać n...

Nie umiem Wśród osób robiących zdjęcia cyfrowe często pokutuje przesąd, że nie ma się co brać za edycję i wprowadzanie korekt, bo po pierwsze jest to trudne, a po drugie, Photoshop jest drogi, a przecież trzeba koniecznie użyć właśnie jego, bo przecież WSZYSCY go używają. Chciałbym w tym wpisie pokazać, że nie do końca jest to prawda, jednak zamiast pokazywać możliwości konkurencji, czyli darmowych GIMPa czy Paint.NETa , chciałbym zwrócić uwagę na aplikacje uruchamiane... w przeglądarce. Są one ciekawe z kilku względów - po pierwsze niczego nie trzeba instalować (zazwyczaj - czasem bowiem trzeba dodać do przeglądarki wtyczki np. Adobe AIR ). Po drugie, te aplikacje są z reguły dość proste w użyciu i nie odstraszają użytkownika milionem niezidentyfikowanych poleceń. Po trzecie w końcu - są zwykle darmowe, więc można wypróbować bez stresu, że właśnie wyrzuciliśmy w błoto n złociszy... Naturalnie należy też zdawać sobie sprawę z ograniczeń (np. zawieszenie się przeglądarki jest równoz...

Wyprawa Chciałbym tym wpisem zainaugurować cykl opisujący historię pojedynczego ujęcia - szczególnie w kontekście obróbki, ale nie tylko. Czasem zdarza się bowiem, że wracam do zdjęć starszych i znajduję w nich na tyle dużo inspiracji, by zresetować ustawienia obróbki i spróbować wykrzesać z nich coś nowego, świeżego. Dzisiaj omawiane zdjęcie powstało podczas trochę szalonej wyprawy do Koła w województwie wielkopolskim. Wyprawa była szalona, bo po pierwsze nie znałem tego miasteczka, a po drugie zapowiadano deszcz i burzę. Sam dojazd też nie był prosty, bo do zamku wiedzie tylko polna dróżka (do dzisiaj przepraszam moje auto za tamten dzień). Jak wszystkie szalone wyjazdy, także i ten pozwolił zebrać solidne żniwo fotograficzne. Burza rzeczywiście przyszła, i to bardzo gwałtowna - a po niej zdążyła się jeszcze pokazać tęcza (udało się ją uwiecznić, ale to temat na inną opowieść). Tak czy inaczej, materiał z tego dnia przeglądam od czasu do czasu, bo nawet mimo kilku oczywistych błęd...

Kiedy kupowałem Nikona D200, który miał zastąpić model D50, byłem bardzo podekscytowany. Wiedziałem, czego najbardziej brakuje mi w D50 i był to świadomy zakup - najtańsze półprofesjonalne body, na jakie było mnie wówczas stać. Pamiętam chwilę rozpakowywania aparatu i próby zrobienia pierwszych zdjęć - niezbyt udane, bo jednak obsługa D200 dość znacznie różniła się od D50 (choćby wybór trybu - zamiast czytelnego kółka nastaw, przycisk MODE i rolka). Do tego nie zauważyłem, że mam ustawiony zły balans bieli i zdjęcia wydawały mi się brzydko żółte. Niemniej D200 okazał się strzałem w dziesiątkę - bardzo przyjemnie fotografowałem nim dwa lata i nigdy mnie nie zawiódł, mimo że zdarzało mu się pracować nawet w dwudziestostopniowym mrozie. Jedyną wadą, jaką u niego stwierdziłem, były lekko rozciągnięte gumy rękojeści, zaś jeśli chodzi o obrazek, problemem okazywały się nie raz i nie dwa wysokie szumy (dużo wyższe od tych z D50) - w końcu dopiero uczę się fotografii, więc wiele ujęć muszę je...