Ladaco

W dzisiejszym odcinku relacji z Aerofestivalu dwa zespoły. Pierwszy to AT3 Formation Flying Team , a drugi - Suchoj SU-22 Polish Demo Team . Zestawienie może i dziwne, ale coś jednak te zespoły łączy. Moim zdaniem oba pozostały po pokazach mocno niedocenione, zwłaszcza AT3 . Inna sprawa, że na tle takich konkurentów, jak Solo Türk , Baltic Bees czy Scandinavian Airshow trudno było zabłysnąć. AT3 otwierały pokazy, zaraz po spadochroniarzach i Piper Cubach , a wiadomo, że publika zjawiała się zwykle później, na pokazy odrzutowców. Suchoje SU-22 miały pod tym względem tylko trochę łatwiej, bo wprawdzie przyleciały po południu, ale tylko w sobotę (w niedzielę burza nie pozwoliła na start z lotniska w Świdwinie). Ich przelot był jednak mało efektowny na tle popisów nowocześniejszych F-16 (zwłaszcza jeśli miało się w pamięci ich oficjalny filmik reklamowy ). Tak czy inaczej, warto chyba, by oba zespoły pojawiły się w przyszłym roku i być może pokazały się z jeszcze lepszej strony. W

Uwe Zimmermann występował zarówno pierwszego, jak i drugiego dnia. Jego samolotem na poznańskich pokazach była dwumiejscowa turbośmigłowa Extra 200 . Trzeba przyznać, że jego występy były bardzo dynamiczne i robiły wrażenie Marek Choim również wykorzystywał Extrę , ale wariant 330SC . Jeśli miałbym wybierać, pokaz którego z pilotów bardziej mi się podobał, wskazałbym jednak na Uwe, wydaje mi się, że prezentował więcej ciekawych ewolucji. Obaj panowie jednak są doskonałymi pilotami i oglądało się ich poczynania z przyjemnością. Więcej informacji Uwe Zimmermann - Informacje organizatora , Facebook . Marek Choim - Informacje organizatora , Facebook . Zdjęcia - Uwe Zimmermann Przysłona : f/14, Czas : 1/320 sec, Ogniskowa : 300,0 mm Przysłona : f/7,1, Czas : 1/320 sec, Ogniskowa : 300,0 mm Przysłona : f/9, Czas : 1/400 sec, Ogniskowa : 300,0 mm Przysłona : f/8, Czas : 1/400 sec, Ogniskowa : 300,0 mm Przysłona : f/8, Czas : 1/400 sec, Ogniskowa : 300,0 mm Przysłona : f/6,

No i po Aerofestivalu 2016!... Dwa dni pełne emocji i fotografowania "stalowych ptaków". Było podobnie jak rok temu, a jednak mocno inaczej. Do rzeczy jednak.

Wracamy z Perełką z przedszkola. Tata oczywiście pieszo, Perełka oczywiście na rowerze. Dojeżdżamy do przejścia dla pieszych, mała się grzecznie zatrzymuje. Nic nie jedzie, więc tata pierwszy wchodzi na pasy ze słowami: — Nic nie jedzie, możemy przejść! Perełka nic. Tata niepedagogicznie zatrzymuje się na środku przejścia i macha ponaglająco ręką: — No dalej, na drugą stronę! Perełka przejeżdża błyskawicznie, a tata tłumaczy z pewną wymówką w głosie: — Musisz jechać równo z tatą, bo jak tata będzie sam, to jeszcze go coś przejedzie i co zostanie z taty? Perełka wie, co zostaje z człowieka po przejechaniu przez samochód: — Mokla plama! — krzyczy radośnie. — No mokra plama! — potwierdza tata. — A chyba tata lepszy od mokrej plamy? Perełka patrzy na mnie poważnie i kiwa głową: — Nie maltw. Powycielam, tata.

W ostatnią niedzielę upał był taki, że jedynym celem popołudniowej wyprawy mogło być miejsce położone nad wodą. Pod tym względem Ostrów Lednicki wydawał się wręcz idealnym miejscem - przynajmniej dla kogoś, kto nie lubi plaży i taplania się. Trzeba przyznać, że na Ostrowie jest lepiej. Postawiono budynki, stylizowane na dawne, jest duży parking, nie można narzekać na śmieci ani brak toalet. Prom kursuje planowo i wszędzie widać, że "ktoś" dba. Na razie nie ma zbyt wielu atrakcji, ale może latem pojawią się jakieś warsztaty czy inne rozrywki? Przysłona : f/1,4, Czas : 1/5800 sec, Ogniskowa : 35,0 mm Przysłona : f/1,4, Czas : 1/2700 sec, Ogniskowa : 35,0 mm Przysłona : f/1,4, Czas : 1/9000 sec, Ogniskowa : 35,0 mm Przysłona : f/4, Czas : 1/1900 sec, Ogniskowa : 35,0 mm Przysłona : f/4, Czas : 1/1400 sec, Ogniskowa : 35,0 mm Przysłona : f/4, Czas : 1/900 sec, Ogniskowa : 35,0 mm Przysłona : f/5,6, Czas : 1/320 sec, Ogniskowa : 35,0 mm Przysłona : f/1,4, Czas :

W tygodniu robimy z Perełką obiady. Wygląda to tak, że po powrocie z przedszkola tata maszeruje do kuchni, a Perełka do swojego pokoju. Po mniej więcej pięciu minutach tata słyszy od progu kuchni: — Tata, cie fotelik! A to oznacza, że trzeba Perełkę posadzić w jej foteliku do jedzenia, aby mogła bez przeszkód obserwować, co się dzieje. I nie tylko obserwować, ale komenderować! — Tata, olej cieba! — Tata, jajko! — Tata, dym! — tutaj tata musi udawać, że na kuchence coś się pali i trzeba gasić. Zwykle podczas takiej kuchennej sesji Perełka wymusza podanie jakiejś przekąski - ciastka be-be czy paluszków. Dzisiaj zauważyła wielki pojemnik i woła: — Tata, cie sionećnik! Nasypałem jej zatem do miseczki łuskanego słonecznika. Mała chwyciła od razu całą garść i wsypuje z radosnym piskiem do buzi. — Hej, uważaj, nie tak dużo! — ostrzegam, na co Perełka niewyraźnie: — Jeśtem jak mamusia! Tak, mama lubi słonecznik, ale jednak je go z większym umiarem...

Miał to być wspólny wypad z Krzyśkiem, ale z niezależnych przyczyn Krzysiek nie dał rady się pojawić. Cóż pozostało - na fotograficzny spacer wybrałem się sam. Czasu do namysłu nad miejscem nie było dużo, więc wybrałem najbardziej oczywiste miejsce - Stary Rynek w Poznaniu. Światło było takie sobie, więc nic dziwnego, że po półtorej godziny wałęsania się tu i tam wróciłem do domu. Zdjęcia wyszły, jakie wyszły, zobaczcie zresztą sami. Oby następnym razem udało się lepiej!

Na parapecie stroszą się kaktusy. Małe takie, niegroźne prawie wcale. Przynajmniej od czasu, gdy mama pozbyła się opuncji - i bardzo dobrze, że się pozbyła, bo Perełka uwielbia kaktusy. Zwłaszcza jednego, który - nazwany Kudłatym - wcale nie kłuje. Więcej, daje się głaskać! Nic zatem dziwnego, że gdy na dworze zimno i deszcz moczy wszystko, Perełka wdrapuje się na rodzicielskie łóżko i wygląda przez okno. Przy okazji głaszcze Kudłatego i tak daje radę wytrzymać w mieszkaniu, zamiast biec na plac zabaw. — Tata, choć! — słyszę dzisiaj. — Choć tu! Idę, no bo co zrobić. Doświadczenie uczy, że zawsze rodzic poddaje się pierwszy. — Pać, tata, nie kuje! — woła zadowolona Perełka i czochra Kudłatego. "Zrobię jej kawał" – myślę sobie i mówię: — A ten obok kłuje? Perełka błyskawicznie chwyta i wbija moją dłoń we wskazywanego kaktusa. — Śprawć! I w śmiech.

Chwilę później niebo zasnuły chmurzyska i lunął deszcz. A mogło być tak pięknie!... Przysłona : f/2.8, Czas : 1/30000 sec, Ogniskowa : 37,0 mm

Ponad rok temu rozpoczęła się pod oknami biurowca, gdzie pracuję, budowa ekskluzywnego (?) osiedla. Nawet czasem zamieszczałem wpisy o postępach, ale później mi przeszło. Dziś postanowiłem znów pokazać, jak tam dzielnym budowlańcom idzie - jeden budynek jest już w zasadzie gotowy, ale w tle trwa budowa dwóch kolejnych. Ciasno strasznie, nie wiem, gdzie tu ta "ekskluzywność", jak sobie sąsiedzi w okna zaglądają, ale to już problem tych, którzy mieszkania w tych budynkach kupią... Przysłona : f/4, Czas : 1/320 sec, Ogniskowa : 18,0 mm