[O] Rebeka - Post Dreams

Chciałbym Wam przedstawić dzisiaj zespół młody zespół, który... no, powiedzmy, że przekonał mnie do siebie.

Jak może wiecie albo i nie wiecie, jestem stałym czytelnikiem Estrady i Studia. Można tam poczytać między innymi wywiady z młodymi wykonawcami, którzy publikują swoje produkcje i dają koncerty, trafiając do odbiorców mimo tego, że nie mają podpisanych milionowych kontraktów z wielkimi wytwórniami. Zawsze wywiady są bardzo interesujące i dają możliwość lepszego poznania artystów, których - przyznam szczerze - sam bym nigdy nie wytropił pewnie.

Wywiady wywiadami, ale najważniejsze, że zwykle - gdy jakiś wykonawca szczególnie mnie zaciekawi - sięgam od razu po Spotify i przesłuchuję sobie jego twórczość. No, przynajmniej częściowo i wybiórczo, bo zwykle kończy się na dwóch czy trzech utworach.

W przypadku Rebeki było tak, że przeczytałem wywiad i pomyślałem, że warto byłoby posłuchać tej muzyki. No i włączyłem sobie najpierw Post Dreams.

Dwa albumy dalej zdałem sobie sprawę, że ciągle słucham Rebeki - to znak, że ich muzyka mi "wchodzi". Dla pewności dzień później znów włączyłem Post Dreams i sytuacja się powtórzyła. Odtąd słuchałem tej płyty co najmniej kilkanaście razy.

Gdy się tak zastanawiam, co mnie przyciąga, to przede wszystkim głos założycielki formacji, Iwony Skwarek (drugim członkiem zespołu jest Bartosz Szczęsny). W paru momentach ów głos jest taki, że aż przyjemne ciarki po plecach latają. Do tego dochodzi bardzo przyjemna i mało skomplikowana muzyka (co nie znaczy - prostacka, wręcz przeciwnie!) i mamy coś, czego naprawdę chce się słuchać. I co da się włączyć także "w tle", do pracy.

Polecam zatem - słuchajcie, a się nie zawiedziecie. Przynajmniej mam nadzieję - ja nie zawiodłem się na pewno.