I oby tak dalej...

Pisanie nie jest moją domeną - nie oszukujmy się. Chciałbym wierzyć, że jest, ale jednak - nie. Zbyt mało do powiedzenia, zbyt wątła praktyka, niewystarczające w końcu wykształcenie. Takie myśli nie nastrajają optymistycznie, a dokładając na samą górkę przeciwwskazań generalny pęd ludzkości tylko do publikowania bez jakiejkolwiek choćby myśli o zobaczeniu, co publikują inni - dochodzimy do (nie bójmy się tego słowa) tragedii. "Każdy gada, nikt nie słucha", jak śpiewa jakiś współczesny pieśniarz w radio.

Więc po co? Po co umieszczać jakieś wpisy, których nikt nie przeczyta? Ano z przekory. No bo dlaczego niby nie? Przestać zawsze można, jeśli ochoty zabraknie. Ale może nie zabraknie?

O czym zaś pisać? Popróbuję publikować luźne wpisy "okołofotograficzne", podpierając się czasem tu i ówdzie obrazem - fotografia bowiem to moje hobby, obecnie najważniejsze. Nie chciałbym jednak, by kolejne wpisy były tylko komentarzami do zdjęć, bo w końcu kiepskiej fotografii nawet genialny opis nic a nic nie pomoże. Czego chciałbym jednak - tego póki co nie wiem. Jak mawiał Filemon pacnąwszy łapą kłębek wełny: "zobaczymy, jak się to potoczy".

Na początek zatem, żeby już niepotrzebnie nie przedłużać, zdjęcie z porannego spaceru po Kościanie. Sympatyczne miasto, z którego na pewno jakieś jeszcze fotografie się tutaj pokażą. Poranek ten nie był udany - jeszcze przed wschodem słońca wydawało się, że już kompletnie nic ze światła nie wyjdzie. Obszedłem rynek, wzbudzając statywem zainteresowanie jakiegoś przypadkowego przechodnia. Było mi zimno i trochę żałowałem, że nie pozwoliłem sobie odespać dość ciężkiego tygodnia. Pokręciłem się to tu, to tam, aż w końcu ruszyłem deptakiem w stronę Liceum. Na ujęcie tego wielkiego gmachu jednak nie starczyło mi już pomysłów, więc postanowiłem iść dalej, do ronda - lekką nadzieję dawała pozłota na niebie. Nie uszedłem daleko, gdy zobaczyłem mniej więcej to, co widać poniżej. Na szczęście ptaków było dużo i jakimś cudem udało mi się zdążyć, zanim wszystkie odleciały.

Pomyślałem sobie - budynek na tym zdjeciu to mój blog - ptaki to stare wpisy. A teraz trzeba zacząć budować coś nowego.