Perełka - Zamawiane opowieści

Perełka lubi, kiedy opowiada jej się przed snem jakąś ciekawą historię. Niekoniecznie o księżniczkach, smokach czy krasnoludkach, chociaż takie, naturalnie, także się zdarzają. O ile na początku to Tata wymyślał, o czym i jaką historię opowie, to do niedawna Perełka sama podpowiadała: o "Wiewiórce Agatce" albo o "Czerwonej mrówce", albo o "Kudłatej Marysi" i tak dalej. Tata dalej wymyślał fabułę, ale już nie miał swobody. Ostatnio jednak weszliśmy na zupełnie nowy poziom.

- Tata, opowiedz mi o "Czerwonej mrówce" - zagaja Perełka, fikając nóżkami. Przykrywam ją i zaczynam:

- W dalekim lesie żyła sobie pewna czerwona mrówka...

- Nie, nie, nie! - woła Perełka, znów się odkopując - Nie daleko! - znów przykrywam dziecię i próbuję drugi raz rozpocząć:

- W parku żyła sobie...

- Ale tata! - przerywa znów Perełka - Żeby ta mrówka spotkała Adę, dobra?

Zgadzam się, ale zanim zdążam coś więcej powiedzieć, Perełka dodaje:

- I żeby musiała iść na długą wyprawę.

Nabieram powietrza, ale nici z opowieści:

- I żeby musiała spakować plecak, wiesz, jakieś ciasteczka i picie, i ubranka na zmianę. I żeby miała czapeczkę. Z cekinami.

Kiwam głową.

- I niech spotka żuczka. A potem niech idą razem i żuczek będzie pomagał przesunąć kamień, co?

- A mogę coś sam wymyślić? - pytam, bo chyba jestem w tym wszystkim zbędny.

- Nie, ja Ci wszystko wyjaśnię, a ty to tylko później opowiesz, dobra?

No, i tak Tata stracił monopol na wymyślanie historyjek na dobranoc...